Spowiedź święta to jeden z najważniejszych sakramentów w Kościele katolickim. Pozwala na oczyszczenie swojej duszy i pogodzeniu się z Bogiem, poprzez wyznanie swoich grzechów. Jest to intymna rozmowa ze spowiednikiem, poprzedzona duchowym przygotowaniem, poprzez zrobienie rachunku sumienia. Wydaje się to proste i nieskomplikowane , ale dla wielu katolików, a także osób które wkraczają na ścieżkę poznania Boga, stanowi duży problem i wyzwanie. Najczęstszą przyczyną jest nieznajomość zagadnienia grzechu, i obiektywnej oceny naszych postępków, które są zaliczane do pojęcia grzechu w Kościele katolickim.
Czym jest grzech?
Zacznijmy od zdefiniowania pojęcia grzechu w świetle wiary. Według Katechizmu Kościoła katolickiego grzech to występek przeciw Prawom Bożym, które są zawarte w 10 przykazaniach. Jest to świadome i dobrowolne zerwanie przymierza z Bogiem poprzez odejście i nie przestrzeganie zasad zawartych w przykazaniach i postępowaniu wbrew tym regułom, które powinny towarzyszyć i być przestrzegane przez osoby wierzące i wyznające wiarę w Boga. Grzech to złamanie norm moralnych, które regulują nasze życie we wspólnocie chrześcijańskiej, oraz dopuszczenie się złych uczynków i zachowań wobec bliźniego, oraz wobec Boga. Grzech to jawne nieposłuszeństwo i ignorowanie praw Bożych. Według tradycji chrześcijańskiej wyróżniamy grzechy lekkie i grzechy ciężkie. Tego podziału dokonał Jan Apostoł i do dzisiaj są one w ten sposób określane i definiowane.
Grzechy lekkie
Ogólnie nie ma spisu i wyodrębnienia grzechów lekkich. W ogólnym znaczeniu grzechy lekkie są definiowane jako drobne błędy i niedoskonałości popełniane przypadkowo i bezwiednie, oraz bez złych zamysłów i celów. Nie zrywają one Naszej więzi z Bogiem, i nie są przeszkodą do uczestnictwa we Mszy Świętej. Grzechy lekkie potocznie określane jako powszednie, nie łamią zasad 10 przykazań, ale osłabiają Naszą duchowość i więź z Bogiem. Z czasem zaniedbania w drobnych przewinieniach mogą prowadzić do cięższych przewinień i grzechów, a co za tym idzie do całkowitego zerwania więzi duchowej z Bogiem. Dlatego zaleca się aby ich nie lekceważyć i również brać je szczegółowo pod uwagę podczas spowiedzi świętej.
Grzechy ciężkie
Poprawna nazwa tych grzechów to grzechy śmiertelne. Są to grzechy popełniane dobrowolnie i z pełną świadomością przeciw przykazaniom i miłości do Boga. Wskutek odwrócenia się od Boga poprzez grzech ciężki, rozumiemy zerwanie więzi z Bogiem i świadome odwrócenie się od miłosierdzia i miłości Boga. Jest to poważne złamanie norm i przykazań, przy których musi wystąpić dobrowolność i całkowita zgoda na ten grzech. Te uwarunkowania muszą wystąpić jednocześnie, aby zostały spełnione warunki popełnienia grzechu ciężkiego. Oczywiście także tutaj występuje stopniowanie grzechu, co rozumiemy że grzech zabójstwa jest cięższy niż na przykład grzech kradzieży. Ale oba grzechy są określane jako ciężkie, i w sposób trwały mogą być przeszkodą w pojednaniu z Bogiem. Ocena i określenie ciężkości grzechów nie należy do rzeczy łatwych, ale znajomość podziału daje nam pewne fundamenty do rozróżnienia ciężkości grzechów.
Jakie grzechy do spowiedzi?
W momencie kiedy decydujemy się na pojednanie z Bogiem poprzez przystąpienie do spowiedzi, powinniśmy mieć zrobiony rachunek sumienia z uwzględnieniem naszych słabości, wykroczeń, ale także popełnionych grzechów ciężkich. Przy spowiedzi wyznajemy nasze grzechy popełnione wobec bliźniego, Pana Boga, ale także grzechów popełnianych wobec nas samych. Przy spowiedzi powinno się wyjawić grzechy popełnione wobec bliźniego, może pojawić się tutaj grzech taki jak, grzech nienawiści, obmowy lub zazdrości rzeczy, oraz majątku posiadanego przez bliźniego. Może to być grzech kłamstwa i fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu. Może to być grzech chamstwa, wulgarnego zachowania lub odmowy pomocy. Nie należy lekceważyć grzechu egoistwa, przeklinania, przemocy werbalnej, oraz siłowej. Warto uwzględnić także takie drobne grzechy jak zatajenie prawdy, oszukanie drugiej osoby lub przekłamanie w dokumentach lub poświadczenie nieprawdy w sądzie lub przed drugim człowiekiem. Naszym zaniedbaniem, które wyznajemy przy spowiedzi jest zaniedbanie uczestnictwa w niedzielnej Mszy Świętej, codziennej modlitwy, ale także zaniedbywaniu systematyczności i skupieniu duchowego przy uczestnictwie w eucharystii oraz modlitwie. W trakcie spowiedzi nie należy pomijać nawet tych najbardziej wstydliwych i ukrytych grzechów do których możemy zaliczyć kradzież czy cudzołóstwo. Szczere wyznanie tych grzechów z uwzględnieniem okoliczności wystąpienia grzechu pożądania i chciwości to prosta droga, do oczyszczenia i odnalezienia drogi do pojednania z Panem Bogiem. Szczere pragnienie oczyszczenia powinno iść w parze z uczciwym wyznaniem naszych grzechów, nawet tych nie istotnych dla nas, jak wzywanie imienia Pana Boga bez przyczyny, czy naśmiewanie się z wiary lub z obiektów kultu religijnego. Warto wspomnieć także o szacunku dla rodziców, pamięci dla zmarłych oraz także poszanowania dla swojej osoby i swojego ciała. Grzech lenistwa czy zaniedbania swoich obowiązków również musi być wyjawiony podczas spowiedzi, a zaniedbania spowodowane naszym lenistwem zaliczają się do grzechów głównych.
Jak się spowiadać?
Spowiedź święta to dla katolika, jedno z najważniejszych sakramentów, które pozwala na oczyszczenie swojej duszy i pojednanie z Panem Bogiem. To ważny akt, do którego powinno się przygotować z należytą starannością i przypomnieniem sobie grzechów, które chcemy wyjawić kapłanowi – spowiednikowi. Aby spowiedź był ważna należy spełnić 5 warunków spowiedzi:
- Rachunek sumienia
- Żal za grzechy
- Mocne postanowienie poprawy
- Wyznanie grzechów
- Zadośćuczynienie Bogu i bliźnim
Spełnienie tych warunków, oraz należyte przygotowanie grzechów które chcemy wyjawić, sprawia że akt ten jest w pełni ważny i możemy otrzymać rozgrzeszenie za nasze postępki i grzechy. Rozgrzeszenie daje nam możliwość nawrócenia, poprawy swojego postępowania w życiu, oraz wyrzeczenia się zła i zerwania z nim.
